‘Plezier en herkenbaarheid zijn de sleutel tot een goed verhaal’

‘Bij het schrijven voor de methode ben je gebonden aan allerlei regels. Zo was het decor een winkelstraatje, dus dat stond al vast. Doordat ik me moest houden aan externe richtlijnen, kwam ik op andere ideeën voor een verhaal dan wanneer ik schrijf voor een aanvullende leesserie’, aldus Anke. ‘Ik was zelf bijvoorbeeld niet op vloggen gekomen, om dat erin te verwerken. Maar dat hoorde wel bij de opdracht, dus nu vlogt er een jongetje in het boek.’

Aansprekend thema

Anke schreef Paniek in de tent voor de aanvullende leesserie bij groep 6. Daarnaast  schreef ze voor Estafette editie 3 mee aan een omniboek met als thema ‘eten en drinken’. Aanvullend daarop maakte ze het boek Leuker lunchen (en lekker) dat bij de aanvullende leesserie bij groep 7 hoort. ‘Ik ben zelf dol op kookboeken met verhalen. Een verhaal met recepten erin, dat vind ik leuk. Het thema past dus goed bij mij’, vertelt Anke. ‘Ik had wel de keuze uit meerdere thema’s voordat ik begon met schrijven voor Estafette. Ik kies het onderwerp dat me het meest aanspreekt.’

Details

‘Het boek Leuker lunchen (en lekker) uit de aanvullende leesserie sluit qua thema goed aan op het boek uit de methode. Ik haal een detail uit het verhaal en daar ga ik op door in het aanvullende leesserie-boek’, aldus Anke. ‘Zo maakt moeder in het boek allemaal lekkere hapjes en daarop heb ik weer door-gefantaseerd voor Leuker lunchen (en lekker).’

Verschillende tekstvormen

‘Voor mij zijn beide vormen van verhalen maken interessant. Door een boek te schrijven dat aan een duidelijke opdracht is gekoppeld, kom ik op hele andere ideeën dan wanneer ik zelf een verhaal zou verzinnen. Mijn verhaal had zich dan nooit afgespeeld in een winkelstraatje en nu wel. Dat maakt het juist ook leuk.’

Doorlezen met dezelfde schrijver

‘Ik hoop dat kinderen geleerd wordt om erop te letten wie de schrijver van het boek is. Als je die schrijver leuk vindt, dan lees je daar meer boeken van. Voor kinderen is het leuk dat de verhalen uit de methode en de aanvullende leesseries op elkaar aansluiten, dat is herkenbaar. Ik hoop natuurlijk dat dat met mijn boeken ook zo doorwerkt’, gaat Anke verder. 

Voorlezen zorgt voor doorlezen

‘Voor mij is het belangrijk om kinderen te raken met een verhaal. Ik denk dat je leerlingen door voor te lezen aan het denken zet. Ik lees als schrijver regelmatig voor op scholen en merk dat er bij kinderen echt iets gebeurt wanneer ze een verhaal horen. Ik lees dan uit tien verschillende boeken een klein stukje voor. Zo raken ze getriggerd om de rest van het boek te gaan lezen. Op deze manier zit er voor ieder kind wel een boek bij dat hem of haar aanspreekt en dan pakt ‘ie het makkelijker verder zelf op. Ze moeten even een drempel over om een nieuwe boek te lezen, help die kinderen daarbij!’, lacht Anke.

Herkenbare verhalen

‘Ik heb een grote fantasie, dus voor mij is het niet moeilijk om een verhaal te verzinnen en te schrijven. Ik zorg ervoor dat er altijd plezier in doorklinkt, dat iets van poëzie in terugkomt, dat er een mooie spanningsboog in zit en dat de personages herkenbaar zijn. Of het verhaal zich nu in een winkelstraat afspeelt of in de keuken, in de methode of de aanvullende leesserie zit, zolang je jezelf in de personages kunt verplaatsen, is het verhaal goed.’

Wil je meer weten over de aansluiting tussen Estafette editie 3 en de aanvullende leesseries?

Lees meer over de aanvullende leesseries Estafette editie 3