Samenvatting

Katinka wil schrijfster worden. De verhalen komen zomaar op in haar hoofd. Maar ze weet niet goed hoe ze ze op papier moet zetten. Daarom trekt ze op een dag de stoute schoenen aan en klopt aan bij haar overbuurvrouw Lidwien, een beroemd schrijfster. Lidwien wil Katinka wel schrijftips geven, in ruil voor hulp in de tuin. Lidwien stelt Katinka allerlei vragen over wat lezen en schrijven voor haar betekent. Ze leert haar formuleren en vooral kijken, en Katinka schrijft en herschrijft haar leven. Want haar moeder is al jaren dood en haar vader is verliefd of heeft een midlifedinges. Of allebei. Ondertussen hoort Katinka steeds meer over het leven van Lidwien, dat óók de moeite van het opschrijven waard is. En terwijl er een bijzondere vriendschap ontstaat, leert Katinka iets over het leven en schrijft ze per ongeluk een boek.

Annet Huizing won voor haar debuut een Zilveren Griffel én een Sloveense Gouden Peer én een Italiaanse nominatie voor de Premio Strega Ragazze e Ragazzi én eindigde op de Deutschlandfunk-Bestenliste én… hou maar op. Lees het nou maar gewoon en schrijf vervolgens zelf per ongeluk een boek. En o ja, het boek wordt ook nog verfilmd.

‘Nuchter, vaak geestig en op de juiste momenten ontroerend.’ – Bas Maliepaard in Trouw

‘Huizing slaagt met vlag en wimpel en levert een vloeiende en lichtvoetige roman af met echte mensen en thema’s die ertoe doen.’ – Jaap Friso op www.jaapleest.nl

‘Een schrijfcursus verpakt in een ontroerend relaas.’ – Tzum