De taxonomie van Bloom succesvol inzetten in jouw rekenles

De taxonomie van Bloom, een veelgebruikt model in het (basis)onderwijs, is een indeling van kennisniveaus. Voor leerkrachten is het een effectief hulpmiddel om het onderwijs te structureren en verbeteren. Het helpt ze om leerlingen op verschillende niveaus van denken te ondersteunen en uit te dagen. De methode is bij uitstek geschikt voor de rekenles. Maar hoe pas je het slim en effectief toe? Ontdek hoe je de taxonomie van Bloom eenvoudig in je eigen rekenlessen inzet.

Wat is de taxonomie van Bloom?

De taxonomie van Bloom wordt al ruim zestig jaar met succes toegepast in het onderwijs. De Bloom-taxonomie onderscheidt vaardigheden die betrokken zijn bij leren en denken. De methode bestaat uit zes niveaus van cognitieve vaardigheden, gerangschikt van eenvoudige naar complexe denkprocessen:

1. Onthouden: informatie herinneren, beschrijven en benoemen
2. Begrijpen: concepten interpreteren, samenvatten en uitleggen
3. Toepassen: informatie toepassen in een andere context
4. Analyseren: informatie in stukken opdelen om de verbanden en relaties te onderzoeken
5. Evalueren: resultaten controleren, beargumenteren en concluderen
6. Creëren: nieuwe ideeën ontwerpen, samenstellen en produceren

Taxonomie van Bloom

De taxonomie van Bloom bij rekenonderwijs

De taxonomie van Bloom is een waardevol hulpmiddel om de cognitieve ontwikkeling op het gebied van rekenen te bevorderen. De methode helpt namelijk leerdoelen te formuleren. Zo zorg je voor een geleidelijke opbouw van cognitieve vaardigheden binnen je lessen. Daarnaast kan de taxonomie leerlingen helpen een dieper begrip van wiskunde te ontwikkelen. Door niet alleen de nadruk te leggen op het oplossen van berekeningen, maar ook op het begrijpen en kunnen toepassen van de concepten erachter, worden leerlingen steeds vaardiger in wiskunde.

En dankzij de verschillende niveaus is de methode ook geschikt voor differentiatie binnen de rekenles. Zo kun je als leerkracht altijd inspelen op actuele en diverse behoeften en vaardigheidsniveaus van je leerlingen.

Zo zet je de taxonomie van Bloom in bij rekenlessen

De taxonomie van Bloom is dus een handig hulpmiddel voor je rekenlessen. Maar hoe en wanneer zet je het nu in de praktijk in? We geven je per niveau een aantal praktische tips.

Onthouden

• Laat je leerlingen getalbegrip creëren en geef ze de mogelijkheid om formules of wiskundige regels te onthouden, zoals de volgorde van bewerkingen of meeteenheden.
• Laat je leerlingen feiten of basisberekeningen memoriseren, zoals optel- en aftreksommen en tafels, zodat ze snel en zonder veel nadenken sommen kunnen uitrekenen.

Begrijpen

• Vraag je leerlingen om de basisbegrippen in eigen woorden uit te leggen, zoals wat een breuk is of wat een decimaal getal betekent, om te controleren of ze de begrippen en concepten goed begrijpen.
• Verbind de wiskundige ideeën met situaties uit de praktijk, zodat leerlingen beter snappen hoe wiskunde kan worden toegepast in het dagelijks leven.

Toepassen

• Geef je leerlingen, eenmaal vertrouwd met bepaalde wiskundige concepten, complexere problemen en opdrachten waarin ze de concepten zelf kunnen toepassen, zoals het meten van afstanden of het berekenen van de prijs van boodschappen.
• Laat je leerlingen praktijkvoorbeelden bedenken waarin ze het rekenen kunnen toepassen, bijvoorbeeld bij het wegen van ingrediënten tijdens het koken.

Analyseren

• Laat je leerlingen het oplossen van complexe problemen opdelen in kleinere stappen en die stappen vervolgens analyseren. Bespreek daarna met elkaar waarom ze bepaalde keuzes hebben gemaakt.
• Laat je leerlingen verschillende strategieën voor het oplossen van problemen vergelijken en bespreek de voor- en nadelen van elke strategie.

Evalueren

• Geef je leerlingen de kans om verschillende methoden of strategieën te vergelijken en te beoordelen welke het meest effectief is.
• Laat je leerlingen nabespreken waarom een bepaalde aanpak of methode mogelijk beter is dan een andere.

Creëren

• Moedig leerlingen aan eigen wiskundige problemen te maken voor hun klasgenoten om op te lossen.
• Laat ze complexere opdrachten uitvoeren waarbij ze meerdere wiskundige concepten moeten creëren, zoals het ontwerpen van een speeltuin met specifieke afmetingen of het ontwerpen van een budget voor een denkbeeldige reis.

Kortom, het inzetten van de taxonomie van Bloom in je rekenlessen helpt je leerlingen om op dieper niveau na te denken over wiskundige concepten én om vaardigheden op te bouwen op verschillende niveaus van complexiteit.

Tip: Rekentijger

Tot en met groep 3 is de taxonomie van Bloom vaak al verwerkt in reguliere rekenmethodes. Maar vanaf groep 4 is dat meestal niet het geval. Dan zal je de taxonomie zelf in je lessen moeten verwerken. Dat is niet ingewikkeld, maar kost vaak wel tijd. Wil je je leerlingen meer en gerichter uitdagen, zonder dat het jou extra tijd kost? Dan is Rekentijger van Zwijsen een slimme oplossing. Rekentijger biedt verdiepingsstof voor snelle rekenaars in groep 3 tot en met groep 8 en prikkelt daarbij de verschillende denkniveaus uit de Bloom-taxonomie. Dankzij het vrolijke en praktische werkboek kunnen je leerlingen hier zelfstandig mee aan de slag. Ideaal!

Gratis downloads

Benieuwd? Download de gratis werkbladen en probeer Rekentijger gratis uit in jouw klas.

Bronvermelding:

Bloom, B. S., Engelhart, M. D., Furst, E. J., Hill, W. H., & Krathwohl, D. R. (1956). Taxonomy of educational objectives: The classification of educational goals. Handbook I: Cognitive domain. New York: David McKay Company.