Ze won drie keer de Prijs van de Nederlandse Kinderjury en een Pluim van de Senaat. Daarnaast is ze bij kinderen beroemd om haar boeken Izzy Love en Geheim agent oma én is ze Kinderboekenambassadeur. Nu ligt haar nieuwste boek in de winkels De beste school van de hele wereld. Haar “allerbeste boek”, zegt Manon Sikkel zelf.
Dat de coronaperiode in maart een vloek was voor scholen (die dicht moesten), bleek voor schrijfster Manon Sikkel tegelijkertijd ook een zegen: ‘Eindelijk had ik tijd genoeg om het te schrijven. Binnen een maand had ik dit boek af. Ik durf echt te zeggen dat dit het leukste boek is dat ik heb geschreven. Juist omdat ik er alle tijd voor had. Er was niets anders wat me kon afleiden. Zo werkt dat ook voor docenten: als je je volledig kunt concentreren op je passie, dan floreer je.’
In haar functie als kinderboekenambassadeur en auteur bezocht Manon Sikkel veel scholen en regelmatig stelde ze de vraag aan docenten en leerlingen: “Hoe ziet de beste school ter wereld eruit?” ‘Kinderen zeggen dan dingen als: pizza’s bestellen! Maar leerkrachten willen doen waar ze goed in zijn: lesgeven!’ Veel antwoorden van juffen, meesters én kinderen heeft ze dan ook verwerkt in dit boek. Manon: ‘Zoals naar Londen voor de Engelse les, rekenen met pizzapunten en het bos in voor de biologieles.’
Hoe heb jij als kind je eigen basisschooltijd ervaren? Zou die in aanmerking komen voor “de beste school van de hele wereld?”
‘Voor mij wel ja! Ik heb een ontzettende fijne basisschooltijd gehad. Het waren de jaren zeventig, de tijd van de grote onderwijsvernieuwingen. Het lesgeven veranderde onder invloed van die vernieuwingen. Van klassikaal lesgeven, waarbij alleen de juf of meester aan het woord was en de kinderen luisterden, gingen veel scholen over op andere vormen. Ik had het geluk dat ik op een school zat waar ze heel erg vooruitstrevend waren. Leerlingen werden gezien en gehoord. Tijdens het schrijven van De beste school van de hele wereld heb ik veel gedacht aan mijn oude school. Die fungeerde als voorbeeld voor me.’
In tijden van corona en schoolsluitingen blijken juffen en meesters hun leerlingen erg te missen én andersom. ‘Dan merk je pas hoe belangrijk een fijne school is.’ Tijdens haar talloze schoolbezoeken merkt de schrijfster meteen bij binnenkomst of ze zo’n fijne school bezoekt. Dat heeft niets te maken met een mooi gebouw of het nieuwste meubilair. Manon: ‘Zodra ik binnen ben voel ik de sfeer, en dat heeft alles te maken met het enthousiasme van de docenten en een hecht teamgevoel. Een team dat zich gesteund voelt door de directie, dat plezier heeft in het enthousiast maken van de leerlingen: dat maakt het verschil. Ik zie het ook aan de leerlingen. Ze voelen dat ze gezien en gehoord worden. Docenten “beknibbelen” nooit op aandacht voor hun leerlingen. Hoe zwaar het onderwijs door allerlei randzaken ook kan zijn.’
Die randzaken kunnen zwaar gaan wegen en het docentschap behoorlijk lastig maken. Vergaderingen, leerlingvolgsystemen, verslagen maken, citotoetsen, een rommelige school, slechte akoestiek: ‘Terwijl wat docenten willen, is lesgeven. Dat is waarom ze het vak hebben gekozen, waar ze blij van worden en waar ze goed in zijn. Ik zeg dan ook altijd terug te denken aan waarom ze ooit les zijn gaan geven. Die passie weer te voelen.’
Wat gun je leerlingen in deze chaotische tijd?
‘Ik gun ze een betrokken docent. Die ook aandacht voor ze heeft als ze thuis zitten. Ik zag het bij mijn eigen stiefzoon. Die had het geluk een geweldige juf te hebben die online leuke opdrachten verzon. Ze wist de leerlingen enthousiast te krijgen met allerlei challenges.’
Als kinderboekenambassadeur zet je je in voor meer diversiteit in kinderboeken. Dat lees je duidelijk terug in De beste school van de hele wereld. Dat deed je bewust?
‘Zeker! Toen uitgeverij Zwijsen mij vroeg dit boek te schrijven, was dat een harde eis. Anders had ik het niet gedaan. Ik ontmoet veel kinderen die opgroeien met twee vaders, twee moeders of in een andere gezinssamentelling. Dat lees je te weinig terug in kinderboeken. Als het er al over gaat, dan is het meteen een hoofdthema. Dat wilde ik niet. In dit verhaal is het gewoon een gegeven dat hoofdpersoon Marie twee vaders heeft. Ik benoem het niet als homoseksueel. Waarom? Bij hetero-ouders wordt het ook niet zo expliciet benoemd. Hetzelfde geldt in het verhaal voor juf Rachida, met een hoofddoek. Dat leg ik nergens uit als “ze is moslima.” Ik was blij dat ik het verhaal op deze manier kon schrijven.’
Deze week verscheen De beste school van de hele wereld. Een graphic novel geschreven door Manon Sikkel. Een supergrappig boek over Marie die plotseling de enige leerling op haar school is. Gebaseerd op verhalen en ideeën van leerlingen en vol vrolijke illustraties van Marja Meijer. Een ode aan plezier op school! Lees ook over onze Verkiezing van De Beste school van Nederland. Zo doe je mee met je leerlingen!
