door Maike Douglas-Westland
Ik ben een echte kleuterleerkracht, een vak waar ik mijn creativiteit in kwijt kan. Thuis kan ik het ook niet laten om te ‘juffen’. Onze peuter moet er dus vaak aan geloven, er moet geknutseld worden met mama. Gelukkig is ‘Ja, knutselen!’ steevast het antwoord van onze jongen als ik met hem aan de slag wil gaan.
‘Knutselen is niet alleen een fijn moment samen, maar kinderen leren er ook ontzettend veel van.’
Vorige week haalde ik een knutsel uit één van de tel- en vouwboeken die ik thuis heb staan en ook regelmatig mee de klas in sleep. De herfst heeft zijn intrede gedaan, dus ik vond het tijd om een paddenstoel te maken. Ik vond een leuke opdracht om er een te maken met vierkantjes. Wat kwamen daar ineens veel verschillende technieken, begrippen en telmogelijkheden bij kijken!
De opdracht was om met twee witte vierkantjes een steel en met negen rode vierkantjes de hoed van de paddenstoel te maken. Ik benoemde dus als eerste de vorm: vierkant! Er moest geknipt worden. Mama mocht het vierkantje tekenen en uitknippen. Maar onze 3-jarige wilde zelf ook wel even oefenen, dus mocht hij een strook rechtdoor knippen voor het vierkant. Puntje twee: fijne motoriek.
Vervolgens moesten we tellen of er al genoeg witte vierkantjes waren. Mama had er één geknipt, dus er moest er nog eentje bij. We hadden er tenslotte twee nodig! Hoppa: tellen en de begrippen ‘eentje meer’ en ‘eentje minder’ in the pocket!
De witte vierkantjes moesten boven elkaar geplakt als steel. Daar kwamen de begrippen hoed en steel van de paddenstoel en boven en onder. Ook weer een oefening voor de fijne motoriek: er moest lijm op het vierkantje en dan moesten ze ook nog boven elkaar geplakt. Wat een inspanning en concentratie!
De rode vierkantjes waren aan de beurt. Deze moesten in verschillende rijen! Eerst weer tellen: een rij van vier vierkantjes. Dan een rij van drie en tenslotte een rij van twee. He, maar wacht eens! De onderste rij is dus breed en de bovenste rij smal. En van bovenaf gezien van smal naar breed! Sjonge, het leren houdt maar niet op.
De paddenstoel was af. Maar van wie was die paddenstoel eigenlijk? Juist, het was het huisje van de kabouter. En die moest er natuurlijk nog wel bij getekend worden. Dat vond onze nog-net-peuter wel een beetje lastig. ‘Dat kan ik niet, jij moet het doen mama!’ Maar deze mama-juf wil natuurlijk altijd helpen, maar niet het werk overnemen. En daarbij kan ik zelf ook helemaal niet goed tekenen, dus laat ik het hem maar al te graag zelf doen.
Ik legde wel uit wat hij kon doen. Een cirkel maken met strepen eraan als zon, een ei-vorm als hoofd van de kabouter, een driehoek als puntmuts. Een rechthoek als deurtje op de paddenstoel, wat een vormen! En natuurlijk witte stippen van de paddenstoel uit het liedje. Hij bedacht zelf nog de wolken, het gras met streepjes en stippen voor de regen. Tjakka, weer een heleboel oefeningen voor de fijne motoriek! Ik denk dat we een half uurtje gezeten hebben samen, maar moet je kijken wat een leermomenten!
Het spelenderwijs leren, vertellen en veel uitleggen is voor mij als kleuterleerkracht tweede natuur. Ik kan er niks aan doen, het gaat vanzelf. Maar ik ben ervan overtuigd: als je er bewust van bent, kun je echt je kind ook thuis helpen en stimuleren in de ontwikkeling. Daar hoef je geen leerkracht voor te zijn. Door veel met je kind te praten en leeractiviteiten toe te voegen aan de dagelijkse bezigheden, zoals borden tellen tijdens het tafel dekken, help je je kind al enorm vooruit.
Op mijn site vind je hier leuke voorbeelden van: https://jufmaike.nl/thuis-leren-25-leermomenten-tijdens-het-eten/
Het boek waar de knutsel uit komt is: het mega grote vouw- en telboek van Thea van Mierlo.
