'Door de digitale mogelijkheden is de methode altijd up-to-date'

Voor juf Elise zijn structuur, duidelijkheid en consequentheid heel belangrijk. ‘Ik geloof niet dat de leerlingen mij streng vinden, maar ze weten wel waar ze aan toe zijn.’ Die duidelijke structuur vindt ze ook terug in Wereldzaken en dat werkt voor haar prettig. ‘Elke les is op dezelfde manier opgebouwd en daardoor herkenbaar, zowel voor mijzelf als voor de leerlingen. Tegelijkertijd is er voldoende afwisseling, omdat de spelletjes en opdrachten steeds anders zijn. Wat mij betreft zou de methode nog wel verder uitgebreid mogen worden. Ik zou best meer lessen Wereldzaken willen geven!’ 

Inspelen op actualiteit 

Behalve structuur vindt juf Elise het heel belangrijk dat een methode vernieuwend is. Vroeger gebruikte de school een lesmethode die alleen bestond uit fysieke boeken. ‘Dat is echt niet meer van deze tijd. Bovendien kun je niet zo gemakkelijk een methode aanpassen. In de vorige methode stond bijvoorbeeld het land Joegoslavië nog in een aardrijkskundeboek. Dan moet je gaan uitleggen dat het boek niet meer klopt. In een digitale methode zoals Wereldzaken wordt dat soort dingen direct verwerkt. Op die manier blijf je actueel en dat is in deze tijd heel belangrijk.’ 

Aantrekkelijke methode 

De leerlingen reageren heel positief op Wereldzaken. Juf Elise denkt dat dat vooral komt, omdat de kinderen actief bezig zijn met de lessen. Bijvoorbeeld met de opdrachten waarbij ze het antwoord moeten kiezen door naar de deur of het raam te lopen. Door alle digitale mogelijkheden is de methode vernieuwend en dat merken kinderen.

‘Leerlingen moeten op school al best veel luisteren. Vooral naar mij. Dan is het wel fijn als dat soms wordt overgenomen door filmpjes en animaties op het digibord. Bewegend beeld zegt vaak meer dan dat ik het voor de klas uitleg. Ook is het ideaal voor de wat minder goede lezers. Zij kunnen op deze manier heel makkelijk meekomen met de rest. Een lesmethode met lappen tekst is veel minder aantrekkelijk.’ 

Verrijking van de lessen 

Drie keer in de week krijgen de leerlingen van juf Elise les in de zaakvakken. Elise houdt zich eigenlijk altijd aan de lesonderdelen zoals ze in Wereldzaken zijn ingericht. ‘Ik begin met het uitdelen van de werkboekjes en bekijk dan samen met de leerlingen de plaatjes van de les. Wat zie je? Wat herken je? Zijn er dingen die aansluiten op wat je al weet?’ Diezelfde vragen komen aan bod als de begrippen op het digibord worden behandeld. Zij bespreekt ze altijd klassikaal. De opdrachten worden meestal in groepjes van twee gedaan. ‘In principe volg ik gewoon de les zoals die in de methode wordt voorgesteld. Ik haal bijna nooit onderdelen weg, maar soms voeg ik wel zelf onderdelen toe. Bijvoorbeeld als ik weet dat er een leuk item over is geweest bij Klokhuis of als ik een ander interessant filmpje weet dat ik de kinderen kan laten zien. Op die manier kan ik de les nog verder verrijken’, vertelt Elise. 

Goede resultaten 

Qua voorbereiding hoeft Elise meestal niet veel tijd te steken in de lessen. ‘Soms lees ik de achtergrondinformatie wel, maar dat doe ik alleen als ik zelf weinig weet over het onderwerp. Van de plusopdrachten maak ik wel vaak gebruik.’

Juf Elise vindt dat de kinderen met Wereldzaken goed worden voorbereid op de toetsen. De kinderen behalen heel goede resultaten. ‘Omdat ze de lessen erg leuk vinden, letten ze extra goed op.’ 

Bijzondere school 

Basisschool Stelaertshoeve is gelegen in een minder welvarende wijk in Tilburg. De meeste gezinnen hebben weinig te besteden, waardoor vakanties of uitjes er vaak niet bij zijn. Juf Elise heeft heel gericht gekozen voor deze school. ‘Veel kinderen in mijn klas komen niet verder dan hun eigen omgeving. In de vakanties spelen ze in de straat of gaan ze een keertje naar het zwembad in de wijk. Ze kunnen vaak niet wachten om na een vakantie weer naar school te gaan. Misschien is aardrijkskunde daardoor wel extra belangrijk en zinvol om te geven. Het geeft de kinderen een beeld van wat er nog meer in de wereld is. Het geeft mij veel voldoening om iets voor hen te kunnen betekenen.’